Karpacz - Śnieżka

Michał

Trasa - Karpacz - Świątynia Wang - Polana - Schronisko Samotnia - Dom Śląski - Śnieżka - szlak niebieski pod górę, z powrotem czarny szlak.

Przepiękna trasa na Śnieżkę, którą zdobyłem z Marcinem i Krzyśkiem.

Wkrótce relacja i masa zdjęć Smile

Michał

Cz. 1.

Zaczęliśmy naszą wycieczkę w Karpaczu po dobrym śniadanku w jednej z otwartych knajpek. Po czym ruszyliśmy w trasę, bo czekała nas długa droga na szczyt z Korony Gór Polski - Śnieżkę - 1602 m. n.p.m.

Troszkę na początku było ciężko, bo pierwsze podejścia były jeszcze w mieście i trochę się zasapaliśmy.

Pierwszy punkt na trasie warty odnotowania to Świątynia Wang. My zrobiliśmy tu tylko krótki postój, zrobiliśmy fotki, kupiliśmy bilety do Karkonoskiego Parku Narodowego i ruszyliśmy dalej w stronę Śnieżki. Najpierw w miarę łagodnie z pięknymi widokami na szlaku.

Kierowaliśmy się w stronę Polany 1067 m.n.p.m. Zanim tam doszliśmy, mogliśmy podziwiać nasz szczyt z daleka. Marcin i Krzysiek wyraźnie wskazywali cel naszej wędrówki.

C.d.n.

Michał

Cz. 2.

Dłuższy odpoczynek zarządziliśmy na Polanie, gdzie posililiśmy się wygrzewając na słoneczku.

Następnie ruszyliśmy dalej w stronę Samotni. Widoki z każdą minutą były coraz piękniejsze. Co chwila w ruch szedł aparat. Szlak był bardzo urozmaicony. Minęliśmy strumyk z bardzo czystą wodą podziwiając piękno krajobrazu. Było w miarę ciepło, ale z każdym podejściem było czuć zimniejsze powietrze i wietrzyk.

C.d.n.

Michał

Z Polany ruszamy w stronę schroniska Samotnia, które leży nad Małym Stawem. Jest naprawdę przepięknie. Znajdujemy się na wysokości 1195 m n.p.m.

Słowa nie oddadzą tego co widać w najbliższej i tej dalszej okolicy. Widoki zapierają dech w piersiach. Na pamiątkę zostają przepiękne zdjęcia.

Michał

Śnieżka jest już coraz bliżej. Jej majestatyczny kształt pobudza naszą wyobraźnię. Coraz więcej ludzi wdrapuje się na nią w charakterystycznym wężyku. Jesteśmy już tylko o krok od jej zdobycia. Robi się coraz chłodniej mimo pięknej i słonecznej pogody. Wiatr zaczyna być porywisty dobrze, że wziąłem kurtkę. Mijamy Dom Śląski i zaczynamy powoli wspinać się w górę.

Jesteśmy na szczycie. Dla mnie 1602 m n.p.m. to najwyższe miejsce w jakim się znalazłem w swoim życiu kolego

Najszybciej wszedł Krzysiek, potem ja i Marcin.

Podziwiamy okolice, posilamy się w restauracji i ruszamy w drogę powrotną. Marcin wypatruje w oddali Krzeszów i wieże bazyliki. Niesamowity widok, stamtąd widzieliśmy Śnieżkę jak na dłoni. Tu widzimy Krzeszów daleko w oddali...

Michał

[link widoczny dla zalogowanych]

Wszystkie fotki z wycieczki

Paweł

My szlak Karpacz - Śnieżka pokonaliśmy w inny sposób. Dodatkowo rozszerzyliśmy program o dodatkowe punkty, tak żeby za jednym razem zobaczyć jak najwięcej. Plan był ambitny, ponieważ we wrześniu dni są już sporo krótsze.
Samochód zostawiliśmy na bezpłatnym(!) parkingu przy ulicy Olimpijskiej. Widać z niego główny cel wycieczki - szczyt Śnieżki. Wejście na szlak czerwony około godziny 8:00. Przez dłuższy czas idzie się wygodną leśną drogą, o niewielkim nachyleniu. Po minięciu Schroniska Pod Łomniczką zaczyna się bardziej forsowna wspinaczka, jeszcze przez jakiś czas lasem. Ścieżka staje się bardziej kamienista. Po wyjściu z lasu po lewej stronie można podziwiać już Obserwatorium na Śnieżce. Mijamy po drodze kaskady Łomniczki, nieco wyżej Symboliczny Cmentarz Ofiar Gór po czym nieco zmęczeni docieramy do Schroniska Dom Śląski, przy którym robimy odpoczynek i posilamy się. Dostać na Śnieżkę można się na dwa sposoby - szlakiem czerwonym, bardziej wymagającym fizycznie, bądź niebieskim, nieco dłuższym ale łagodniejszym i przy okazji wygodniejszym. Wybieramy trudniejszą opcję. Momentami czuć ostre porywy wiatru, ale o dziwo na szczycie wieje niezbyt mocno.

Po nacieszeniu się widokami wracamy na dół, również czerwonym szlakiem, przy Domu Sląskim kierujemy się na stronę czeską, niebieskim szlakiem do schroniska Loucni Bouda. Fragmentami idzie się nad torfowiskami po drewnianym pomoście. Warto pójść tamtędy chociażby z powodu nieco innego z tej perspektywy krajobrazu Karkonoszy. Zmieniamy szlak na żółty i wracamy do Polski (szlak jest obecnie w remoncie, częściowo trzeba iść „poboczem”). Po dojściu do skrzyżowania szlaków zmieniamy szlak na czerwony i kierujemy się w stronę Stawów - Małego oraz Wielkiego, nad obu są usytuowane punkty widokowe, z których można je podziwiać z góry w całej okazałości. Po minięciu górą Kotła Wielkiego Stawu podziwiamy z pewnej odległości skały - Słonecznik oraz Pielgrzymy. Schodzimy w dół szlakiem zielonym prowadzącym nas do Polany. Zmęczenie daje już znać o sobie, ale to jeszcze nie koniec wycieczki. Podążamy w dalszym ciągu szlakiem zielonym, znów pod górę, żeby zobaczyć z bliska Mały Staw. Po dotarciu do celu robimy odpoczynek przy pięknym schronisku Samotnia , podziwiamy urodę Karkonoszy, następnie ruszamy dalej, kolejnym celem schronisko Strzecha Akademicka oddalone o jakieś 15 minut marszu od Samotni. Mijamy je bez przystawania, kawałek trasy idziemy żółtym szlakiem, który doprowadza nas do czarnego - nim po dosyć długim marszu schodzimy do Karpacza.

Przejście całości zajęło nam około 8 godzin i 15 minut z przystankami na jedzenie i robienie zdjęć.
Na deser „drepczemy” jeszcze do Świątyni Wang, mijamy po drodze słynną „anomalię grawitacyjną”, gdzie butelka położona na ulicy toczy się pod górę, wracamy do samochodu i zmęczeni lecz bardzo zadowoleni opuszczamy Karpacz.

Michał

Wspaniała relacja, Pawle Smile

Czekam na kolejne Smile

Miłego zwiedzania i chodzenia po górach!!

Paweł

Panorama ze Śnieżki Smile

http://youtu.be/kMzVO-Iv9kY